Milena Markovic je scenarista, dramski pisac i pjesnikinja, 68. dobitnik prestižne nagrade NIN. Rođena je 9. aprila 1974. u Zemunu. Završila osnovnu školu i gimnaziju u Beogradu. Diplomirala Fakultet dramskih umetnosti odsjek dramaturgija, sa dramom “Paviljoni, ili kuda idem, odakle dolazim i šta ima za večeru” u junu 1998. godine u Beogradu.

Objavila je knjige “Pas koji je pojo sunce”, “Istina ima teranje”, “3 drame”, “Crna kašika”, “Ptičje
oko na tarabi”, “Pre nego što sve počne da se vrti”, “Pesme”, “Drame”, “Pesme za žive i mrtve”,
“Zmajeubice”… Izvedene su njene drame Paviljoni – kuda idem, odakle dolazim i šta ima za večeru, Šine, Nahod Simeon, Brod za lutke, Šuma blista, Zmajeubice, Deca radosti, Pet života pretužnog Milutina, Livada puna tame. Dobitnica je Specijalne nagrada u Beču za najbolje drame sa ex-YU prostora, tri nagrade Sterijinog pozorja za najbolji dramski tekst (Nahod Simeon, Brod za lutke i Zmajeubice), kao i nagrade za dramsko stvaralaštvo “Borislav Mihajlović Mihiz”, te priznanja koja nose imena Todora Manojlovića, Đure Jakšića, Miloša Crnjanskog, Biljane Jovanović…, kao i nagradu “Pero Despota Stefana” za poeziju. Po scenariju Milene Marković snimljen je film “SUTRA UJUTRO” u režiji Olega Novkovića. Napisala je scenario za nagrađivani film “Beli, beli svet” u režiji Olega Novkovica, te za filmove Otadžbina i Živ čovek, kao i za dokumentarni film Rudarska opera. Milena je i jedan od scenarista serije “Nečista krv”.

“‘Deca’ su poema o osujećenom, večno nedovršenom odrastanju, moćna, u našim jezicima neusporediva, najveća knjiga o ženskosti, o majčinstvu, kćerinstvu i sinovstvu…opasan roman o istoriji, onoj nama najvažnijoj i traumatičnoj, koja poteče s Drugim svjetskim ratom, nastavi se kroz osamdesete, ta decenija našeg odrastanja, i pregazi nas tokom devedesetih”, zapisao je Miljenko Jergović.