,,NAJOPASNIJA SITUACIJA“

– Crna Gora je dovedena u bezbjednosno najopasniju situaciju u novijoj istoriji, a odgovornost za nastupajuća dešavanja je na onima koji ignorišu sjednicu Vijeća za nacionalnu bezbjednost – zavapio je savjetnik Laković nakon što je postalo jasno da će Vlada Zdravka Krivokapićeva u petak sigurno pasti.

Iako nije imenovao ljude, jasno je da je Laković targetirao potpredsjednika Vlade Dritana Abazovića, šefa diplomatije Đorđa Radulovića, ministra unutrašnjih poslova Sergeja Sekulovića, ali i predsjednika Odbora za bezbjednost Milana Kneževića i njegovog zamjenika Mevludina Nuhodžića.

Laković je izjavom samo slijedio Krivokapićevu agendu: brže-bolje organizovati sjednicu Vijeća, smijeniti Dritana Abazovića sa funkcije šefa Biroa za operativnu koordinaciju, preporučiti smjenu direktora Uprave policije Zorana Brđanina i preuzeti kontrolu nad bezbjednosnim sektorom uoči 4. februara i mogućih incidenata, koje su najavljivale neke organizacije bliske Crkvi Srbije.

POLICIJA GLAVNA META

Upravo je policija čitavo vrijeme bila meta Krivokapićevih nastojanja da preuzme kontrolu nad represivnim aparatom. Aktuelni direktor Uprave policije Zoran Brđanin nije bio po volji Krivokapića ni u postupku imenovanja.

Prema pouzdanim saznanjima Pobjede, Laković je bio jedan od dvojice kandidata koji su bili po ukusu Krivokapića.

Odlazeći premijer je na svaki način pokušavao da progura svoje kandidate, a Pobjeda je pisala da je ministar unutrašnjih poslova Sergej Sekulović na Vijeću za nacionalnu bezbjednost optužio Krivokapića da je i pokušao da prekine pismeni dio testiranja kandidata za direktora, favorizujući svoje kandidate.

Laković je svega par mjeseci nakon što je postavljen na funkciju savjetnika za bezbjednost stopirao ključni akt Ministarstva unutrašnjih poslova – sistematizaciju Uprave policije želeći da se otvori prostor za Krivokapićeve ljude na neke od ključnih pozicija.

Izvori Pobjede ukazuju da je i pozitivan signal za Lakovićevo imenovanje morao stići i iz krugova bliskih vlasti u Srbiji budući da se imenovanje savjetnika za bezbjednost poklapa sa posjetom Krivokapića Beogradu. Laković je imenovan 29. oktobra, a Krivokapić je tri dana kasnije došao u prvu zvaničnu posjetu Srbiji. Lakovićeva bliskost sa strukturama iz Miloševićevog perioda kao i sa sadašnjim u Srbiji je više nego očigledna.

PROMILOŠEVIĆEVSKI BEKGRAUND

U javnosti se Laković, međutim, predstavljao i kao dekan privatne visokoškolske ustanove: Univerziteta za poslovni

inženjering i menadžment (Fakultet bezbjednosnih nauka), sa centrom u Banjaluci i filijalama u Trebinju, Brčkom, Užicu i Istočnom Sarajevu.

Prije nego što je imenovan na državnu funkciju u opširnom intervjuu za RTV Srpska iz Podgorice je 7. septembra prošle godine vrijeđao poslanicu Ure Boženu Jelušić.

– Javlja se i ova Božena, ja je lično znam, iz Budve, jer sam službovao u Budvi. Mislim, kad uđeš u priču da misliš da sve znaš – ti si onda obično tele, ti ništa ne znaš, a ljudi hoće da sve znaju. Znači, to su one babe iz mog sela, koja sve zna i sve vidi – naveo je u on u izjavi za RTV Srpska.

Laković je bezuspješno aplicirao na javnom konkursu za izbor direktora Uprave policije. Mediji su objavili da Laković ima i srpsko državljanstvo.

Prema podacima Antene M, Laković (62) je donedavno radio u Upravi carina Ministarstva finansija Vlade Srbije, a bio je i u koordinacionome timu Aleksandra Vučića za primjenu Briselskoga sporazuma iz 2013. o normalizaciji odnosa između vlada Srbije i Kosova.

Laković je policijsku karijeru 1981. počeo u Makedoniji, a u RSUP SR Crne Gore prešao tri godine kasnije. Od 1987. komandir je milicije u Budvi, a od tzv. antibirokratske revolucije 1989. do 1994. načelnik Centra bezbjednosti u

Baru – opštini koja je, među rijetkim u Crnoj Gori, imala opozicionu lokalnu vlast (koalicija oko sadašnje SDP).

Od 1994. Laković radi u Upravi carina – šef službe za suzbijanje krijumčarenja i carinske istrage Carinarnice u Baru. U jeku pojačanih pritisaka Slobodana Miloševića na Crnu Goru, tješnje je sarađivao sa Vojskom Jugoslavije. U Luci Bar je Vojska Jugoslavije pokušala da tokom NATO intervencije aktivira vojne efektive i tako isprovocira bombardovanje i katastrofu koja bi neminovno uslijedila.

Laković tvrdi da je u julu 1999. pretučen od strane neimenovanih osoba u kanjonu Tare. Za srpske medije je tada kazao: „Crnu Goru sam napuštio zato što sam morao, poslije dobijenih batina i dugotrajnog liječenja, prvo u Pljevljima, pa zatim na VMA Beograd“.

U Beogradu postao je revizor u Saveznoj upravi carina Mihalja Kertesa, saradnika Miloševića i srpske tajne službe. Karijeru je nastavio kao carinski funkcioner Vlade Republike Srbije.