Izvori Pobjede kažu da je fotografija snimljena 2019. godine. Džomić i Kurti opušteno sjede u nečijem dvorištu, a Kurti samozadovoljno drži podignutu ruku sa tri prsta – simbol odanosti srpskoj stvari – „srpskom svijetu“.

Potvrda autentičnosti
Džomić je Pobjedi potvrdio autentičnost ali, kako je rekao, ne sjeća se da li je fotografija nastala 2019. ili 2018.

To je bila proslava kod jednog prijatelja. Kurtija odavno znam, ali kao odličnog pravnika. Znam ga isključivo kroz pravo, a ne kroz politiku – kategoričan je Džomić.

Dodaje da je Kurti tada radio u Privrednom sudu.

Ta fotografija nema nikakav drugi kontekst, osim slučajnog susreta kod zajedničkog prijatelja. Nijesmo tada ni pričali o politici – tvrdi Džomić, uz konstataciju da iako je u Crnoj Gori, nije se sreo sa Kurtijem.

Nakon smrti Amfilohija Radovića u oktobru 2020. godine, Džomić je otišao iz Crne Gore, nakon čega su sa bitnih pozicija u vrhu Mitropolije crnogorsko-primorske uklonjeni svi ljudi bliski Amfilohiju.

Upravo je Amfilohije Radović predvodio tada opozicioni politički blok u Crnoj Gori u susret izborima 2020. godine i pod njegovim patronatom, nakon što su ove proruske i prosrpske snage osvojile većinu, uz podršku Abazovićeve Ure, odnosno koalicije „Crno na bijelo“, vlada je formirana u Manastiru Ostrog.

Tadašnji premijer Zdravko Krivokapić bio je Radovićev izbor, kao i svi ministri, a naložio je ostalim političkim subjektima da moraju da prihvate i da u vladi bude Abazović, kao potpredsjednik.

Prije nego je ,,apostolska vlada“ formirana, mitropolit Crkve Srbije je preminuo, a Abazović je – poslije trinaest mjeseci – srušio Krivokapića i uz podršku Demokratske partije socijalista formirao svoju – manjinsku vladu, kojoj je nepovjerenje izglasano poslije tri mjeseca i 10 dana.

Agenda
Nije, međutim, Abazović kao novi premijer odustao od sprovođenja politike ruskih i srpskih interesa u Crnoj Gori: vrlo brzo je napustio evropsku agendu zbog koje je dobio podršku da formira manjinsku vladu i 3. avgusta potpisao ,,Temeljni ugovor“ sa Crkvom Srbije, zbog čega je i uskraćena podrška njegovoj vladi.

Iako je u tehničkom mandatu, Abazović i iz te pozicije nastavlja da služi rusko-srpskim interesima.

Nakon što je u maju, kada je konstituisao svoju vladu, morao izaći u susret zapadnim partnerima i na poziciju direktora Agencije za nacionalnu bezbjednost postaviti čovjeka kojem oni vjeruju Sava Kenteru, umjesto proruskog kadra Dejana Vukšića, kako bi zadržao kontrolu nad tajnim podacima Abazović je za generalnog inspektora u ovoj instituciji, krajem jula, postavio bliskog prijatelja Artana Kurtija.

Oglušio se o bezbjednosne procjene koje su ukazivale da on ni u kom slučaju ne može da bude angažovan u Agenciji, ne samo zbog toga što je dva puta pravosnažno osuđivan za pokušaje ubistva, već i zbog veza koje ima sa kriminalnim strukturama.

Kurti, međutim, iako ga je Abazović zaposlio u ANB, nije mogao da pristupi tajnim podacima, jer nije imao dozvolu. Kada je stigla i formalna bezbjednosna provjera koja je bila negativna, 7. oktobra, što je značilo da Kurti neće imati pristup tajnim podacima, Abazović je tog dana, na hitnoj elektronskoj sjednici Vlade, smijenio Kenteru.

Sjutradan je za novog vršioca dužnosti direktora imenovao Borisa Bata Milića, bliskog prijatelja Artana Kurtija.

Pobjeda je još početkom ove godine pisala da je Kurti čovjek Abazovića, preko kojeg mu operativci ANB dostavljaju tajne podatke za koje je zainteresovan. A glavni Kurtijev saradnik, kako smo pisali, bio je upravo Milić.

Kada je u ANB stigao Vukšić, o čemu smo, takođe, pisali, Milić je bio u grupi takozvanih „preletača“ koji su mu odmah ponudili usluge i lojalnost, ali je većina njih, godinu kasnije, kada je postalo izvjesno da će Vukšić biti smijenjen, podatke počela da dostavlja Abazoviću.

Agencijom sada suštinski upravlja Artan Kurti.

Smjenom Kentere, 7. oktobra, Abazović je zaustavio dvije značajne međunarodne istrage – razbijanje mreže ruske špijunske agenture u Crnoj Gori i raskrinkavanje državnog šverca duvana. Obje istrage vodile su do ljudi iz Ure ili bliskih Uri, ali i do ljudi iz vrha vlasti u Beogradu.

Upravo u tom političkom kontekstu valja ,,čitati“ fotografiju Velibora Džomića i Artana Kurtija, na jednom slavlju u Podgorici. Očito, neke veze su ostvarene odavno i u pogodnom trenutku uticaji sa strane su ih osnažili – onog časa kada je Abazović postao ,,gejmčejndžer“. Jedina dobra stvar je što sada svi vide u kom pravcu želi da odgura Crnu Goru.