“Shodno članu 21 i 22 Zakona o kinematografiji inostrani producent je bio u obavezi da podnese zahtjev za snimanje kinematografskog djela na teritoriji Crne Gore, kojim je propisano da inostrani producent može da snima kinematografsko djelo samostalno ili u saradnji sa domaćim ili inostranim koproducentom uz prethodno pribavljeno odobrenje koje izdaje Ministarstvo kulture i medija.Zahtjev bi prema citiranom zakonu trebao da sadrži: predmet, naziv inostranog producenta, naziv kinematografskog djela, podatke o autorskoj ekipi, lokacije i vrijeme snimanja, kao i podatake o angažovanju domaćeg ili stručnog kadra i opreme”, navela je Vujović.
Prilikom donošenja odluke, kako je istakla, Ministarstvo kulture i medija uzima u obzir scenario ili označene djelove teksta prema kojima bi se snimalo u Crnoj Gori, koje je producent uz zahtjev dužan da dostavi.“Nosioci ovih aktivnosti su prema članu 58 Zakona o zaštiti kulturnih dobara bili u obavezi i da se obrate Upravi za zaštitu kulturnih dobara ukoliko se kulturno dobro ili njegov prepoznatljiv dio koristi za reklamu, kao element firme za izradu suvenira, filmskog ili fotografskog materijala ili u druge komercijalne svrhe na način koji ne ugrozava njegov integriret. Napominjemo da takođe nismo u saznanju da je producent po ovom osnovu kontaktirao Upravu i dobio pozitivno mišljenje”, ističe Vujović.
Poziva sve držaoce kulturnih dobara da sa posebnom pažnjom, analizirajući kvalitet i kontekst, donose odluke o ustupanju i korišćenju naših kulturnih dobara.
Preporučeno
“Dakle, ponavljamo jedina institucija koja može izdati prethodno navedenu dozvolu je Ministarsttvo kulture i medija, a ne bilo koja druga institucija.Ukoliko je bilo koja ustanova kulture ili bilo koja druga institucija preuzela zakonom propisane nadležnosti ministarstva, za tako nešto će snositi odgovornost”, zaključuje Vujović.
Video